Bir varmış, bir yokmuş…
Bir eşekle bir tilki dost olmuşlar. İkisi birlikte ava çıkmışlar. Dolaşırlarken bir aslanla karşılaşmışlar. Tilki bakmış ki durum kötü; canından olma tehlikesi var. Hemen aslanın yanına yaklaşmış:
“Canımı bağışlayacağına bana söz ver, sana eşeği teslim edeyim,” demiş.
Aslandan söz alınca, eşeği götürüp bir tuzağa düşürmüş.
Düşürmüş ama aslan;
“Nasıl olsa eşek tuzaktan kaçamaz,” diye düşünmüş.
Önce tilkiyi haklamış, sonra da gidip eşeği yemiş.
Kurnazlığın Sonu
K
